Akhirnya 31 perserta himpunan Hindraf telah dilepaskan dari tuduhan cuba membunuh anggota Polis.
Pengguguran dilakukan hanya apabila Perdana Menteri meminta Peguam Negara mengkaji semula pertuduhan ke atas mereka atas alasan “mereka diperdaya pimpinan Hindraf dan sudah insaf”.
Dilaporkan juga bahawa Peguam Negara telah mempertimbangkan pendakwaan itu hanya selepas MIC menghantar wakil menemui beliau.
Ini menunjukkan kepada rakyat bahawa Peguam Negara bersedia untuk tunduk kepada kehendak-kehendak pemimpin BN.
Pengguguran dilakukan hanya apabila Perdana Menteri meminta Peguam Negara mengkaji semula pertuduhan ke atas mereka atas alasan “mereka diperdaya pimpinan Hindraf dan sudah insaf”.
Dilaporkan juga bahawa Peguam Negara telah mempertimbangkan pendakwaan itu hanya selepas MIC menghantar wakil menemui beliau.
Ini menunjukkan kepada rakyat bahawa Peguam Negara bersedia untuk tunduk kepada kehendak-kehendak pemimpin BN.
Saya tetap dengan pendirian bahawa rakyat berhak berhimpun secara aman sepertimana yang diperuntukkan oleh Perlembagaan dan mereka yang ditindas perlu mendapat pembelaan yang sewajarnya tanpa mengira kaum. Tetapi sungguh mudah satu tuduhan yang begitu berat, cubaan membunuh, digugurkan atas dasar mereka yang dituduh telah insaf.
Jika begitu sesiapa sahaja boleh terlepas dari sebarang tuduhan dengan mengaku telah insaf dan tidak akan melakukannya lagi!
Keadilan ala Malaysia
Sama ada tuduhan membunuh itu adalah wajar adalah persoalan lain tetapi sungguh berkuasa Perdana Menteri Malaysia!
Beliau boleh sesuka hati mengarahkan Peguam Negara menarik balik mana-mana pertuduhan.
Begitu berkuasa juga kerana boleh mengarahkan sesiapa sahaja ditahan selama dua tahun di bawah ISA tanpa didakwa di mahkamah. Inilah keadilan ala Malaysia.
Saya melihat tindakan Perdana Menteri ini akibat dari sentimen di kalangan masyarakat India setelah himpunan Hindraf itu.
Pengundi India dikatakan akan menolak Barisan Nasional pada pilihanraya umum akan datang. Tindakan beliau adalah semata-mata untuk mendapatkan semula sokongan pengundi India.
Begitu berharga undi kaum India sehingga Perdana Menteri sanggup melakukan apa sahaja untuk mendapatkan sokongan mereka.
Pengundi Melayu “Dipandang sebelah mata”
Bandingkan dengan orang Melayu, orang Islam, di mana mereka hanya “dipandang dengan sebelah mata sahaja”!
Surau diroboh, penghuni setinggan dihalau seperti anjing, kawasan Melayu tidak dihiraukan, dan Islam dihina kerana pengundi Melayu tidak perlu dilayan dengan istimewa. Mereka tetap akan mengundi Barisan Nasional walau apa yang terjadi.
Berbanding dengan kaum-kaum lain orang Melayu adalah yang paling miskin. Peratus kemiskinan tegar di kalangan mereka adalah 8.3% sementara hanya 2.9% bagi India dan 0.6% bagi Cina.
Benar sungguh hadith Rasulullah SAW bahawa umat Islam di akhir zaman adalah seperti “buih-buih selepas banjir”, mereka ramai tetapi tidak memberi sebarang manfaat.
Keadilan ala Malaysia
Sama ada tuduhan membunuh itu adalah wajar adalah persoalan lain tetapi sungguh berkuasa Perdana Menteri Malaysia!
Beliau boleh sesuka hati mengarahkan Peguam Negara menarik balik mana-mana pertuduhan.
Begitu berkuasa juga kerana boleh mengarahkan sesiapa sahaja ditahan selama dua tahun di bawah ISA tanpa didakwa di mahkamah. Inilah keadilan ala Malaysia.
Saya melihat tindakan Perdana Menteri ini akibat dari sentimen di kalangan masyarakat India setelah himpunan Hindraf itu.
Pengundi India dikatakan akan menolak Barisan Nasional pada pilihanraya umum akan datang. Tindakan beliau adalah semata-mata untuk mendapatkan semula sokongan pengundi India.
Begitu berharga undi kaum India sehingga Perdana Menteri sanggup melakukan apa sahaja untuk mendapatkan sokongan mereka.
Pengundi Melayu “Dipandang sebelah mata”
Bandingkan dengan orang Melayu, orang Islam, di mana mereka hanya “dipandang dengan sebelah mata sahaja”!
Surau diroboh, penghuni setinggan dihalau seperti anjing, kawasan Melayu tidak dihiraukan, dan Islam dihina kerana pengundi Melayu tidak perlu dilayan dengan istimewa. Mereka tetap akan mengundi Barisan Nasional walau apa yang terjadi.
Berbanding dengan kaum-kaum lain orang Melayu adalah yang paling miskin. Peratus kemiskinan tegar di kalangan mereka adalah 8.3% sementara hanya 2.9% bagi India dan 0.6% bagi Cina.
Benar sungguh hadith Rasulullah SAW bahawa umat Islam di akhir zaman adalah seperti “buih-buih selepas banjir”, mereka ramai tetapi tidak memberi sebarang manfaat.